De klimaat- en biodiversiteitscrisis inspireren denkbeelden van een 22e-eeuws Nederland: meegegroeid met de zee, doorstoken door de Rijn als bevaarbare regenrivier, en met beekdalen als soortenrijke groene aders. Waterkerende- of waterveiligheidslandschappen worden gezien als oplossingen die kunnen bijdragen aan een toekomstbestendig Nederland, waarin klimaatadaptatie en biodiversiteit samenkomen. Duinen vormen wellicht de oervorm van dit landschap, maar oplossingen worden overal gezocht: bij de kwelders van de Waddenzee, in integraal rivierbeheer en bij klimaatrobuuste beekdalen.
Het doel van deze themadag is om ervaringen uit verschillende deelgebieden – kwelders, duinen, rivieren en beekdalen – uit te wisselen. Het programma bestaat daarom uit vier sessies (één voor elk deelgebied) met daarin korte en inspirerende presentaties van beheerders, onderzoekers het bedrijfsleven én overheden. We willen van elkaar leren wat werkt, wat niet werkt, en welke (beleids)instrumenten er nodig zijn om daar te komen. Om zo uiteindelijk de contouren te schetsen van de transitie naar waterkerende landschappen.
